Sura ya Kwanza:

Dar es Salaam ilikuwa ni jiji liliojaa uhai. Kila kona ilikuwa na harufu ya bahari, kelele za magari, na kelele za biashara za mtaa. Mtaa wa Majengo ulikuwa ni jiji ndogo lenyewe, ambapo Ayubu aliishi. Alikuwa ni kijana mwenye umri wa miaka ishirini na tatu, aliyeishi maisha ya kimasikini lakini bila kukata tamaa. Alijivunia kutokuwa na familia inayomjua, wala asili inayozungumziwa. Alikuwa kama kivuli cha jiji hili, akichora njia yake mwenyewe, akifanya kazi za mtaa, na kufanya kila kilichowezekana ili kupata riziki.

Katika mtaa wa Kariakoo, alikua akifanya kazi ya kubeba mizigo, kusaidia wateja na kufanya biashara ndogo ndogo. Hakupenda mtu kuwa na uwezo wa kumjua kikamilifu; alikua na siri nyingi, na katika dunia yake, siri ni nguvu. Kila mtu alikua akijua kuwa Ayubu ana nguvu ya kivuli, lakini hakuna aliyekua tayari kujua kinachoendelea nyuma ya tabasamu lake.

Ilikuwa jioni ya kawaida. Ayubu alikuwa kijiweni akicheka na wenzake baada ya kutafuta riziki kwa mchana. Alikuwa amekutana na Juma na Salim, ambao walikuwa marafiki zake wa zamani kutoka mtaa wa Magomeni. Walikuwa wakiendelea na mazungumzo kuhusu mambo ya mtaa, lakini Ayubu alijua kuwa wangejikita tu kwenye utani wa kawaida.

"Bro, si unasikia? Hii mtaa, utahitaji vitu vingi kama tu kubadilisha staili," Ayubu alisema kwa sauti kubwa, akicheka huku akizungusha kikombe cha chai.

"Unajua kabisa, bro," Juma alijibu, huku akicheka kwa dhihaka. "Lakini kama hatupati kazi nzuri, si tutageuka wafanya biashara wa ndizi au nini?"

Salim alicheka kwa sauti kubwa, akiongeza, "Sasa wewe ndio unatoa wazo la kufanya biashara ya ndizi, Ayubu? Hiyo itakuwa kazi ya kuuma! Usije ukarudi kusema umekula 'sahani' ya ndizi."

Ayubu alicheka kwa sauti, lakini alijua kuwa maisha yalikuwa magumu zaidi kuliko wanavyodhani. Alikua na mpango wa kutengeneza fedha kwa njia ya kipekee, lakini alijua kuwa kila njia inaweza kumpeleka kwenye changamoto mpya. Hata hivyo, kila siku aliishi kwa furaha ya kijinga, akijua kuwa hakuna alijua alichokuwa akifikiria kwa wakati huo.

Wakati wakiwa wanacheka, Ayubu aliona kundi la vijana wakimfuata kwa karibu. Walikuwa wakitembea kimya kimya nyuma yake, lakini alijua kuwa walikuwa na jambo la kumwambia. Alikuwa na uwezo wa kujua kama mtu alikuwa na shida au la, na aliona dhahiri kuwa hawa vijana walikuwa na siri kubwa.

"Chanzo ni wewe," alisema mmoja wao kwa sauti ya chini, huku akimtazama Ayubu kwa macho yaliyokuwa na mashaka.

Ayubu alijikuta akistaajabu. "Chanzo ni mimi? Nini sasa?" alisema kwa mshangao, huku akigeuka polepole kuangalia kundi hilo. "Hivi kweli, kuna jambo gani limejificha hapa?"

Vijana walikuwa na sura za kutisha, lakini Ayubu alijua kuwa ni vigumu kuchambua mashaka yao. Walikuwa wakimtazama kwa macho makali, kama vile walijua jambo la siri kubwa.

"Hii siyo mchezo wa kawaida, Ayubu," alijibu mmoja wao kwa sauti ya chini, akionekana kuwa na wasiwasi. "Hii ni jambo kubwa, na wewe ni sehemu ya hiyo siri. Tunahitaji wewe ili kukamilisha jambo hili."

Ayubu aliguna, akijua kuwa alijikuta kwenye hali ngumu. Alijua kuwa kama alikubali kuwa sehemu ya mchezo huu, basi maisha yake yangekubali kubadilika kabisa. Lakini alijua pia kuwa hakukuwa na kurudi nyuma.

"Okay, okay, nitawaambia hivi," alisema Ayubu, akicheka lakini akijua kuwa aliingia kwenye mtego mkubwa. "Kama ni jambo kubwa, basi nipo tayari kushiriki. Lakini kama mnanitaka kwa staili hii, basi nategemea kuniona nikiwa na mpango wa kutisha."

Vijana walimfuata kwa haraka, na walijua kuwa Ayubu alikuwa na uwezo wa kuchambua hali ya mambo kwa haraka. Wakiwa wanatembea kwenye mitaa ya Dar es Salaam, Ayubu alijua kuwa jambo hili lilikuwa zaidi ya kile alichokuwa akifikiria. Alikua akitembea kwa haraka, akijua kuwa kila kona ilikuwa na changamoto mpya.

"Bro, kila kitu kilikuwa kinatokea haraka," Ayubu alisema kwa sauti ndogo, huku akitabasamu kwa kificho. "Wanaonekana kama wamejua kitu, lakini siwezi kusema ni nini. Mchezo huu, utakuwa wa aina yake."

Baada ya muda, walifika kwenye jiji kuu, na vijana walimwambia kuwa alikuwa ameingia kwenye mchezo wa kijasusi ambao ulijumuisha watu wa madaraja ya juu. "Tunahitaji ushirikiano wako, Ayubu," alielezea mmoja wao kwa sauti ya chini, huku akionyesha kuwa kila jambo linahusisha wachezaji wakubwa. "Hii ni vita kubwa, na wewe ni sehemu ya hiyo vita."

Ayubu alijua kuwa kila kitu kilikuwa kimebadilika. Aliangalia mbele, akiona miji ya Dar es Salaam ikifurika na mabadiliko. "Sawa," alijibu kwa sauti ya chini. "Ikiwa ni vita, basi nipo. Lakini siwezi kuwa mtumishi wa mtu yeyote. Nitakuwa mchezaji wa pekee."

ITAENDELEA ...jitahidini snipe sapoti jamani