Utamu wa Shemeji

Episode ya 8

Asubuhi ya siku iliyofuata ilikuwa nzito kama giza la kaburi. Nilipoamka, Miriam alikuwa tayari jikoni akitayarisha kifungua kinywa. Harufu ya chai ya tangawizi ilienea hewani, lakini ndani ya moyo wangu kulikuwa na chungu cha dhambi. Nilitazama uso wa mke wangu – mwanamke niliyemuahidi uaminifu mbele ya ndugu na marafiki – na moyoni nikatamani ningekuwa na uwezo wa kuirudisha saa nyuma.

Rahma alikuwa chumbani kwake. Mlango ulikuwa umefungwa, lakini nilijua yupo ndani. Nilipita karibu na mlango wake, nikasikia akicheka na kuongea na simu. Sikusikia vizuri alichokuwa anasema, ila neno “shemeji” liliibuka mara mbili. Hali ya wasiwasi ikaanza kunipanda kama moto wa kichawi.

Baada ya Miriam kuondoka kazini, Rahma alinifuata sebuleni. Alikuwa amevaa kimono fupi kilichofunguliwa hadi mapajani. Aliketi mbele yangu na kusema kwa utulivu:

“Najua unateseka moyoni, lakini nataka ukweli. Utamwambia Miriam au nikuambie jinsi nitakavyomweleza?”

Nilimeza mate kwa nguvu. “Rahma, hivi kweli huoni madhara ya haya tunayofanya?”

Akasimama, akainama mbele yangu hadi uso wake ukawa karibu na wangu. “Madhara ni wewe kunikatalia sasa. Nilikuonja, na sasa nakutaka kila siku. Ukijaribu kuniweka mbali, nitamchoma dada yangu hadi awe moto kuliko jiko.”

Nilinyamaza, lakini macho yangu yalikuwa yamejaa hofu. Alinivuta mkono, akanisimamisha na kunielekeza chumbani kwake.

“Shemeji leo najua una huzuni, ngoja nikutoe humo kwa njia ya kipekee.”

Aliniweka kitandani kama mgonjwa wa mapenzi. Alianza kwa taratibu kunivua shati, akilamba mabega yangu kwa upole. Alinilamba hadi tumboni, akashuka polepole hadi sehemu za siri na kuzishika kwa mikono yake ya moto. Aliketi juu yangu, akaniangalia kama simba anayetaka mnyama wake.

“Shemeji, leo nitalia kwa raha hadi nilie kimya.”

Alinipanda, na kwa mara nyingine dunia ilizima. Alikuwa akichezesha kiuno kama mchawi wa mapenzi. Midomo yake iliungana na yangu, mate yakachanganyika, mapigo ya moyo yakasikika kana kwamba moyo ulikuwa kwenye masikio. Tulipiga staili tano tofauti, kila moja ikizidi ya awali kwa uchu na ujasiri. Kitanda kililia, sakafu ikatetemeka, na pazia lilijikunjua lenyewe kana kwamba lilitaka kushuhudia.

Tukiwa bado tunapumua kwa nguvu, simu ya Rahma ikaita. Alijibu huku akiwa bado juu yangu.

“Haloo… oooh dada, pole, nilikuwa nalala kidogo. Umerudi? Saa ngapi? Ooh, saa tatu? Sawa, nitakupikia.”

Alikata simu na kuniangalia kwa tabasamu. “Dakika ishirini za mwisho zako, shemeji. Tumia vizuri.”

Dakika hizo ishirini zikawa vita ya hisia. Nilimshika kwa nguvu, nikampeleka hadi ukutani, nikambana hapo, nikamlamba shingo hadi akalalamika kwa raha. Nilipomtoa pale, tulidondoka kwenye zulia, nikamkumbatia kwa nguvu ya mwisho.

Baada ya muda, nilitoka chumbani haraka. Nilijua Miriam angefika muda wowote. Nilikaa sebuleni nikijifanya kutazama taarifa ya habari.

Miriam alipofika, alinikumbatia kama kawaida. Akasema: “Leo naona unamvuto wa kipekee. Unanitamani nini?”

Nilitabasamu kwa uchungu wa ndani. Kama angemjua shemeji yake anavyonitumia kama chakula cha usiku…

Rahma alitoka chumbani dakika tano baadaye, akiwa amejibadilisha na kutabasamu kwa upole.

“Dada, leo nataka nikupikie wewe. Wewe unastahili mapenzi ya kweli.”

Nikakodolea macho mwanamke huyu — Rahma — aliyekuwa akiigiza upole mbele ya dada yake, huku ndani ya moyo akishika mikanda miwili: ya tamaa na ya tishio.

Lakini siku hiyo hiyo, usiku ulipofika, Miriam aliniambia kwa sauti ya chini:

“Kesho tutaongea, nimegundua kitu kuhusu wewe na Rahma.”

Niliishiwa na hewa.