Hatua ya Kwanza ya Biashara – Safari ya Kupanda Mlima   Baada ya muda wa kujitafakari na kujiandaa kifikra, Joseph alihisi kuwa huu ndio ulikuwa wakati wa kuchukua hatua. Sasa hakuwa tena kijana mwenye ndoto tu—alikuwa kijana mwenye mpango wa utekelezaji.   Alianza kwa kujifunza mbinu mbalimbali za biashara kwa kusoma vitabu na makala za mtandaoni kupitia cyber cafe. Alijifunza kuhusu wajasiriamali waliotoka chini na kufanikiwa, akajifunza kuhusu Steve Jobs, Bill Gates, na Aliko Dangote. Kila aliposoma hadithi zao, alihisi kama walikuwa wakimpa mwongozo wa kupita katika njia ngumu aliyokuwa anapitia.   Lakini ujuzi pekee haukuwa wa kutosha—alihitaji mtaji. Hili ndilo lilikuwa jaribio lake kubwa. Kijijini Mwika, hakuna aliyekuwa na mawazo ya teknolojia kama yake. Watu waliona biashara kama kuuza ndizi, kahawa, au mifugo. Alihitaji kuwaeleza watu kuwa teknolojia inaweza kuwa biashara, jambo ambalo lilikuwa gumu kueleweka.   Alianza kwa kutengeneza huduma ndogo za kuandika makaratasi ya wanafunzi kwa kutumia kompyuta kwenye cyber cafe. Wanafunzi wengi walihitaji msaada wa kuandika na kuchapisha kazi zao, na Joseph alitumia fursa hiyo kujipatia kipato kidogo.   Baada ya miezi miwili ya kufanya kazi hii, alikuwa ameokoa kiasi cha shilingi elfu hamsini. Ingawa zilikuwa fedha ndogo, kwake ilikuwa ni hatua kubwa. Alijua kuwa hakuweza kununua kompyuta mpya kwa fedha hiyo, lakini angalau angeweza kununua kompyuta iliyotumika (second-hand).   Siku ya Jumamosi moja, aliamua kwenda Arusha, ambako alisikia kuna maduka yanayouza kompyuta kwa bei nafuu. Alisafiri kwa basi hadi mjini Arusha na kutembelea maduka kadhaa. Hatimaye, alifanikiwa kupata kompyuta ndogo ya mkononi (laptop) aina ya Dell, ingawa ilikuwa na matatizo madogo ya betri.   Alirudi Mwika akiwa na furaha. Ilikuwa ni hatua yake ya kwanza ya uhuru wa kiteknolojia. Hakuhitaji tena kutegemea cyber cafe—sasa alikuwa na kifaa chake cha kujifunza programu na kubuni miradi yake.   Alianza kutumia muda wake mwingi jioni kujifunza HTML, CSS, na JavaScript kupitia kozi za mtandaoni. Ingawa hakuwa na intaneti nyumbani, alitumia mbinu ya kupakua makala na video alipokuwa mjini, kisha kuzisoma na kuzitazama nyumbani.   Siku moja, alikutana na rafiki yake wa utotoni, Michael, ambaye alikuwa amesoma shule tofauti lakini alikuwa na shauku ya biashara. Walikaa pamoja na kujadili ndoto zao. Michael alikuwa akifanya kazi ndogo ndogo za uchuuzi, lakini alipendezwa na mawazo ya Joseph kuhusu teknolojia.   “Joseph, biashara ya teknolojia inaweza kuhitaji muda mrefu kufanikiwa. Umefikiria kuuza huduma za teknolojia kwa watu wa kawaida hapa kijijini?” Michael aliuliza.   Joseph alitafakari kwa muda, kisha akasema, “Ndiyo, nimekuwa nikifikiria kuanzisha huduma za kutengeneza matangazo ya biashara na kuandika nyaraka kwa watu wa hapa.”   Kwa msaada wa Michael, walianza kuzunguka katika maduka ya Mwika na Moshi, wakiwaeleza wafanyabiashara jinsi wangewasaidia kutengeneza mabango ya matangazo, kuandika nyaraka za kibiashara, na hata kuwafundisha matumizi ya kompyuta.   Mwanzo ulikuwa mgumu. Watu wengi hawakuelewa umuhimu wa huduma zao, lakini baada ya kufanya kazi kwa mteja mmoja au wawili, sifa zao zilianza kusambaa.   Baada ya miezi mitatu, Joseph alikuwa ameongeza kipato chake, na sasa alifikiria hatua inayofuata—kuanzisha jina rasmi la biashara yake. Alitamani biashara yake isiwe tu ya kujikimu, bali iwe kampuni kubwa yenye jina litakalodumu vizazi na vizazi.   Usiku mmoja, akiwa amelala kitandani, wazo likamjia ghafla. Aliamka, akachukua daftari lake, na kuandika jina "Kweka Group of Companies (KGC)." Jina hili lilikuwa na maana kubwa kwake—lilikuwa mwakilishi wa jina lake la ukoo, Kweka, na liliashiria kuwa kampuni yake haingekuwa biashara ndogo tu, bali shirika lenye matawi mengi.   Alimweleza Doreen kuhusu jina hilo siku iliyofuata walipokutana mjini Moshi. Doreen alitabasamu na kusema, “Joseph, hili ni jina kubwa. Lakini unajua, ili lifanikiwe, unahitaji kuwa na mpango madhubuti.”   Joseph alikubaliana naye. Alianza kusoma kuhusu usajili wa biashara, akitafuta njia za kufanya KGC iwe rasmi. Hakuwa na fedha za kutosha kusajili kampuni, lakini aliamini kuwa huu ulikuwa mwanzo wa safari ndefu.   Aliendelea kujifunza kwa bidii, na polepole, alizidi kupanua mtandao wake wa wateja. Hakuwa tu kijana wa ndoto, sasa alikuwa kijana wa vitendo. Hatua ya kwanza ya kupanda mlima wa mafanikio ilikuwa imeanza.

Usikose sehemu nyetii inafuata 😋